تکه های قلبم را با تو قسمت می کنم ؛

                         شاید  هیچ اثری بر این سرمای زمستانی نداشته باشد اما ...

                                 برای لحظه ای می توانی عشق واقعی را در دستانت حس کنی.

برایم بگو

که در کدامین دعاهای شبانه ات رفتنم را آرزو کردی

که این چنین ، تب داغ رفتنت تنم را می سوزاند

هنوز هم در پس کورمال های تنهایی ،

من که از خدا هم تنها ترم

به اجابت دعایی می اندیشم که هیچ گاه مستجاب نشد

می خواهم چیزی بگویم ولی می دانم خیلی دیر است

ولی بگذار بگویم که اگر اولین دیدار یعنی جدایی

کاش هیچ گا ندیده بودمت

دستهایم برایت شعر می نویسد اما تو هرگز نخواهی خواند آتش عشق در چشمانم غوطه ور می زند ولی تو هرگز نخواهی دید نه تو هرگز مرا نخواهی فهمید و من با این همه اندوه از کنارت خواهم گذشت و باز تو درک نخواهی کرد.

می دونی عذاب دهنده ترین چیز چیه ؟ اینکه به کسی دل ببندی و اون طور که نیست باورش کنی . سخت ترین چیز اینکه احساساتت حروم بشه . و دیگه دلت نخواد قلبت رو پیشکش این و اون کنی . راحتت کنم زجر آور ترین چیز اینکه زشتی درون دور و بریهات رو با چشم دل ببینی  و بالاخره اون طور که هستن بشناسی شون  ? اونایی که یه عمر تو دنج ترین و قشنگ ترین جای قلبت نشونده بودی . و یه فرش از احساسات پاک و قشنگت رو براشون پهن کرده بودی . . .